Stórkaupmenn á réttri leið?

Er ekki alveg að kveikja á því hvert framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda (FA) áður Stórkaupmanna, er að fara í sínum orðum hér.

MS er ekki verslunarfyrirtæki í þeim skilningi sem rekið er með hagnað að leiðarljósi, heldur dreifingar- og þjónustuaðili mjókurvara sem háð er ákvörðun sjálfstæðs verðlagsráðs um álagninu og afkomu. Árangur hagræðingar í dreifingu og framleiðslu á mjólk og mjólkurvörum, sem fór fram fyrir um 10-15 árum, nemur um 3,5 milljörðum króna árlega, sem að 2/3 hluta kemur fram í lægra verði og 1/3 í auknum greiðslum til mjólkurbænda.

Fyrr á þessu ári gerðust FA ber að því vilja ekki "frjálsa" samkeppni með útboðum á innkaupum lyfja á Evrópsaska efnahagssvæðinu, fyrir sjúkrahús hér á landi, þó að Danir hefðu náð að lækka lyfjakostnað sinna sjúkrahúsa um 70-80% með opnum útboðum! Rök FA í umsögn sinni til Alþingis, voru að það þyrfti að vernda störf og þekkingu hér á landi í greininni. Gott og vel, en það sama gildir ekki um aðrar atvinnugreinar, þar sem FA gætu aukið sinn hlut í sölunni. Nýleg dæmi um "ofurálagninu" kaupmanna eða heildsala hræða og sýna að hin "ofurfrjálsa" samkeppni í boði FA sé ekki að skila neytendum bestu verð, eins og á að gerast með innflutningi á landbúnaðarafurðum, þegar verð á einföldum leikföngum og bílavarahlutum eru 2-3 falt á við það sem gerist í nágrannalöndununum okkar.

Er ekki tímabært fyrir Ólaf og samtök hans að beina athygli sinni að því sem þeim stendur nær, heldur en að agnúast út í lágt landbúnaðarverð og hagkvæma dreifingu á góðri og heilbrigðri vöru hér á landi?

Vilja að Alþingi afnemi undanþágu